Wsparcie partnera w czasie ciąży, porodu i połogu - Terapia dla Par, Związków, Małżeństw

Wsparcie partnera jest jednym z kluczowych czynników wpływających na dobrostan mamy. W jaki sposób ojcowie mogą wspierać swoje partnerki w ich macierzyństwie?

I. WSPARCIE DLA PARTNERKI W TRAKCIE CIĄŻY

1. Obecność podczas wizyt u ginekolog_a – to nie tylko okazja do budowania więzi z dzieckiem, ale dania partnerce poczucia, że jesteś obecny, wspierasz ją i, że jesteście w tych przygotowaniach i oczekiwaniu razem.

2. Zaangażowanie w przygotowania do narodzin dziecka – podzielcie się obowiązkami (kto co sprawdza, kupuje, załatwia).

3. Dbanie o czas na rozmowę – o Waszych odczuciach, nadziejach i obawach. O tym, jakimi chcecie być rodzicami ; czego ona od Ciebie potrzebuje ; jak zamierzacie ułożyć sobie codzienność po narodzinach.

II. EDUKOWANIE SIĘ N/T CIĄŻY, PORODU I POŁOGU

1. Zdarza się, że problemem dla mamy jest to, że jej partner nie ma odpowiedniej wiedzy i kompetencji dotyczącego rozwoju dziecka, czy też opieki nad nim. Zdobywając wiedzę i umiejętności w zakresie ciąży, porodu i połogu (np. w szkole rodzenia, na webinarach, warsztatach, przez lekturę) pomagasz sobie w byciu lepszym ojcem. Dajesz także partnerce większe poczucie spokoju i zaufania do Ciebie.

2. Dotyczy wszystkich etapów rodzicielstwa – każdy z nich niesie inne wyzwania, do których warto się przygotować.

3. Nie zakładaj z góry, że ona powinna wszystko wiedzieć i umieć tylko dlatego, że jest kobietą. Każde z Was potrzebuje nauczyć się funkcjonowania w nowej roli i zdobyć potrzebne do tego wiedzę i kompetencje.

III. WSPARCIE PARNTERA W CIĄŻY CZYLI TOWARZYSZENIE PRZY PORODZIE

1. Nie wierz mitom. Poród nie jest horrorem ociekającym krwią ani znęcaniem się ludzi w białych kitlach nad skręcającą się w bólach kobietą. To są obrazki z filmów, które dobrze potęgują dramaturgię zdarzeń.

2. Jeśli partnerka tego chce i Ty czujesz się gotowy – bądź z nią w czasie porodu. Przygotujcie się do tego razem przez rozmowę, zdobywanie wiedzy (np. o przebiegu porodu) i wspólne zrobienie planu porodu. Badania pokazują, że obecność przygotowanego i wspierającego partnera to ważny czynnik wpływający na odbieranie porodu jako pozytywnego wydarzenia przez kobietę.

3. Podczas samego porodu możesz pomagać partnerce np. w łagodzeniu bólu (masażem, kąpielą). Możesz pomagać w przyjmowaniu aktywnych pozycji porodowych, pomagać regulować oddech, czy dbać o jej prawa i komfort.

Co możesz robić jako osoba towarzysząca w porodzie:

podawać różne rzeczy, wodę do picia, ręcznik, kapcie, koszulkę na zmianę itd.,
mówić do partnerki, pytać ją (krótkimi zdaniami) czy czegoś chce,
pomagać wstać, zmienić pozycję, wejść do wanny, przebrać się, odgarnąć włosy,
proponować (ale nie nalegać!) włączenie muzyki, przygaszenie światła, uchylenie okna,
przypominać partnerce o oddychaniu (przy silnych skurczach może ona o tym zapomnieć) lub pokazywać jej jak sam oddychasz. Ruchy Twojej klatki piersiowej mogą sprowokować ją lepiej niż słowa,
być oparciem, jeśli kobieta chce przytrzymać się, oprzeć, przytulić,
być łącznikiem w kontaktach z personelem: pójść po położną, przekazać jakieś informacje (w przerwie między skurczami, czyli wtedy gdy rodząca jest w stanie je usłyszeć),
masować plecy, jeśli Twoja partnerka będzie chciała, żeby ją dotykać,
siedzieć w pobliżu, być gotowym do pomocy, choć rodząca wcale nie musi chcieć z niej skorzystać,
uspokajać i wspierać dobrym słowem i czułością, chwalić i zachęcać do aktywnej postawy,
zachować dystans do ewentualnej złości rodzącej. Ona ma prawo odczuwać złość w czasie porodu, ale to nie znaczy, że Ty masz się czuć winny lub dawać się jej musztrować. Bądź uważny na prośby rodzącej.

Czego nie powinieneś robić:

forsować własnych pomysłów, np. na to w jakim tempie Twoja partnerka ma oddychać lub jaką pozycję przyjąć,
zadawać wielu pytań, zwłaszcza podczas skurczów,
żartować z rodzącej, plotkować z personelem, ustalać za jej plecami sprawy, które jej dotyczą,
ponaglać rodzącą, narzekać, że to długo trwa, że czujesz się zmęczony.

Towarzysząc w porodzie możesz doświadczyć:

poczucia bezradności – to naturalne i wcale źle o Tobie nie świadczy. Ani Ty, ani nikt inny nie ma wpływu na fizjologię porodu czy odczuwanie bólu przez Twoją ukochaną kobietę.
zaskoczenia, że tak mocno zostały poruszone Twoje emocje. Widok partnerki zmagającej się z niesłychanym zadaniem, a potem wydobywającego się na świat dziecka sprawią zapewne, że doznasz wyjątkowych wzruszeń. Płacz, jeśli czujesz w sobie łzy. To rzadka okazja, byś mógł okazać tak niezwykłe uniesienie.
poczucia olbrzymiej więzi zarówno z partnerką, jak i pomagającym w porodzie.
wielu innych uczuć, których nie sposób nazwać, bo są właściwe tylko Tobie. Mogą przez pewien czas całkowicie zdominować Twoje zachowanie.

IV. ZAANGAŻOWANIE SIĘ OD SAMEGO POCZĄTKU

Pierwsze tygodnie i miesiące opieki nad noworodkiem mogą być bardzo wyczerpujące. Angażując się w codzienne czynności w czasie połogu, takie jak przewijanie, kąpanie, czy też usypianie a także w obowiązki domowe, odciążasz partnerkę i pomagasz jej w powrocie do sił po porodzie. Pamiętaj, że to Wasze wspólne dziecko i wspólny dom.

V. KORZYSTANIE ZE SWOICH OJCOWSKICH/RODZICIELSKICH PRAW

1. W zaangażowaniu w opiekę nad dzieckiem pomocne będzie skorzystanie z urlopu ojcowskiego. Możesz np. wykorzystać 2 tygodnie (płatne 100 procent) w pierwszych tygodniach po porodzie. Pamiętaj też, że jeśli są przesłanki medyczne, to lekarz może wystawić Ci zwolnienie na opiekę nad partnerką po porodzie. To dodatkowy czas, który możesz spędzić z nią i dzieckiem!

2. Porozmawiajcie o tym, czy chcecie podzielić się tą częścią urlopu rodzicielskiego, którą można transferować. Wykorzystanie części przez Ciebie to może być duże odciążenia dla partnerki i pomoc dla niej w powrocie do aktywności zawodowej.

3. Możesz również skorzystać z dodatkowych 9 tygodni urlopu rodzicielskiego!

VI. DAWANIE CZASU NA ODPOCZYNEK

1. Każdy z nas potrzebuje odpoczynku – także Twoja partnerka. Staraj się od samego początku regularnie przejmować wyłączną opiekę nad dzieckiem (najpierw choćby na 1-2 godziny dziennie). Daj czas partnerce na odpoczynek fizyczny i psychiczny. (zapoznaj się z listą obowiązków domowych dla par)

2. Zachęcaj ją do dbania o ważne dla niej relacje społeczne (np. spotkanie z przyjaciółkami, rodziną) i zajmij się dzieckiem, aby jej to umożliwić.

3. Warto szukać też okazji, żeby Twoja partnerka (jeśli chce) mogła co jakiś czas wyjść gdzieś wieczorem. Albo mieć więcej czasu dla siebie (np. cały dzień). To także pomoże jej odpocząć.

VII. DOCENIANIE ŻONY/PARTNERKI

1. Wiele kobiet doświadcza rozmaitych wątpliwości co do tego, czy są wystarczająco dobrymi mamami. Przez dobre słowo, docenianie zaangażowania i zwracanie uwagi na pozytywne zachowania i zaangażowanie partnerki, wzmacniasz w niej poczucie kompetencji. A także zaufanie do siebie samej w roli mamy.

2. Nie krytykuj przy innych. Możecie mieć różne podejścia, może być tak, że partnerka zrobi coś, co Twoim zdaniem nie było dobrym rozwiązaniem. Warto o tym rozmawiać, ale w cztery oczy.

3. Daj jej przestrzeń na przeżywanie wątpliwości i pokazuj, że trudności nie przekreślają wartości jej macierzyństwa.

VIII. WORK-LIFE BALANCE

1. Gdy Twoja partnerka wraca do aktywności zawodowej, doceniaj jej zaangażowanie w tym obszarze i wkład finansowy w utrzymanie rodziny. Nawet jeśli w tym momencie zarabia mniej od Ciebie.

2. Pamiętaj, że praca to nie tylko pieniądze! To dla niej także ważne relacje społeczne, okazja do rozwoju i realizacji swoich pasji. A także sposobność do zajęcia się innymi sprawami niż tylko tym, co dotyczy dziecka i domu.

IX. DBANIE O WASZĄ RELACJĘ INTYMNĄ I BLISKOŚĆ

1. Szukaj okazji do spędzenia czasu „jeden na jeden”, np. przez poproszenie Rodziny o zajęcia się dzieckiem popołudniu albo przez kilka godzin w weekend. Jeśli nie macie nikogo bliskiego w okolicy, warto poszukać profesjonalnej opieki. Choćby raz na jakiś czas, żebyście mieli czas dla siebie.

2. Wspólne zajmowanie się dzieckiem to też okazja do wzmacniania Waszej relacji, radości z bycia razem w rodzicielstwie, czy też rozmowy o tym, co Was w tym rodzicielstwie cieszy (ale także co jest trudne). Terapia dla związków / par może być opcją jako pomoc w poradzeniu sobie z wyzwaniami okresu ciąży, porodu, połogu i opieki nad noworodkiem.